4 سالگی پسرم

سلام عزیز دل مامان.ماشاالله دیگه برا خودت گل پسری شدی،بعضی وقتها یه حرفهایی میزنی که باورم نمیشه اونوقت میفهمم که به امیدخدا قندعسلم داره بزرگ میشه.تولد 4 سالگیت هم به شکر خدا گذشت . به اصرار عمه افسانه خونه اونا برگزار کردیم آخه گفتن هونه شما آپارتمان و بچه ها سروصدا میکنن.شکر خدا به همه مخصوصا تو و دانیال و آیسو خیلی خوش گذشت و طبق معمول کلی هم شلوغی کردین.الهی مامان قربونت بشه، میدونی پسرم خیلی شلوغی میکنی بعضی وقتها عصبانی میشیم و دعوات می کنیم که بعدش عذاب وجدان میگیریم امیدوارم وقتی بزرگ شدی ما رو ببخشی ولی وقتی انشاالله خودتم صاحب فرزند شدی میبینی که بعضی وقتها آدم تو کنترل عصبانیتش کم میاره.اینم بگم که بابایی رو بیشتر ازمن دوست داری با اینکه میدونم کار درستی نیست ولی نمیتونم خودمو نگهدارم و گاهی وقتها ازت میپرسم که کدوممونو بیشتر دوست داری؟با شیطونی میگی هم بابا هم ماما ولی بعضی وقتها اعتراف میکنی که بابا رو بیشتر دوست دارم. اینم بگم که عزیز گلی رو از همه بیشتر دوست داری البته حق داری خوب عزیز گلی هر کاری هم بکنی بهت هیچی نمیگه.خدا خیرش بده که خیالمون راحته که پیشش میمونی و مجبور نیستیم بزاریمت مهد.